ในส่วนของนิทานไทยสมัยก่อนก็มีนิทานพื้นบ้านที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรักของพระเอกนางเอกที่ท้าทายกรอบแนวคิดแบบเดิม ๆ เช่นกัน แก้วหน้าม้า (ที่นางเอกมีหน้าเป็นม้า) และ เงาะป่า (ซึ่งพระเอกเป็นคนป่าผิวดำ หัวหยิกหยอง) แม้ตอนจบจะมีการถอดรูปจนกลับมาเป็นเจ้าหญิงแสนสวยและเจ้าชายรูปงามตามสูตรสำเร็จของนิทานทั่วไป แต่ความกล้าในการใช้ตัวละครเอกที่ไม่สวยไม่หล่อในตอนต้นเรื่อง ก็ถือว่าเป็นการท้าทายกรอบความคิดในสมัยก่อนเป็นอันมาก
ก่อนที่เขาจะได้แต่งงานกับเจ้าหญิงนั้น
จนกระทั่งวันหนึ่งเขาเจอเจ้าหญิงองค์หนึ่ง
นิทานอีสปเรื่อง : พี่เลี้ยงเด็กกับหมาป่า
ส่วนนิทานเรื่อง เจ้าหญิงขี้อายกับเจ้าชายหูเพี้ยน แม้จะอยู่ในหมวดนิทานก่อนนอน แต่ไม่ได้อยู่ในหมวดนิทานความรัก เพราะเนื้อหาเหมาะจะอยู่ในหมวด นิทานตลก ๆ ก่อนนอน มากกว่า
นิทานความรักเรื่องนี้เคยถูกนำไปเขียนเป็นหนังสือการ์ตูนซึ่งรวมอยู่ในหนังสือชื่อ “ดินแดนรูปหัวใจ” ซึ่งในการรวมเล่มคราวนั้น นิทานรักของสองเรา ผมได้ขอความกรุณาให้คุณกาละแมร์มาช่วยเขียนคำนิยมให้ และนั่นก็ทำให้ผมได้พบว่า คุณกาละแมร์เป็นคนที่มีน้ำใจและน่ารักมาก ๆ คนหนึ่งเลย
ความรัก ,,,, มันไม่ได้มีด้านเดียวเสมอไป ..
และแล้ว เจ้าชายก็เข้าพิธีอภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงผู้แสนดีพระองค์นี้
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีกระต่ายหนุ่มที่อ้วนตุ๊ต๊ะตัวหนึ่งแอบไปหลงรักกระต่ายสาว ที่อยู่บนดวงจันทร์ กระต่ายหนุ่มเฝ้ามองเงาของกระต่ายสาวอยู่ทุกค่ำคืน ในที่สุด กระต่ายหนุ่มก็ ตัดสินใจว่า เขาจะต้องไปพบกับกระต่ายสาวที่อยู่บนดวงจันทร์ให้จงได้
นิทานอีสปเรื่อง : สุนัขจิ้งจอกกับหน้ากาก
ล่อตัวหนึ่งได้พักผ่อนยาวและได้กินอาหารดีๆ มากมายจนมันรู้สึกกระปรี้กระเปร่ายิ่งนัก...อ่านต่อ
ที่ไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับเธอเลยแม้แต่น้อย...เธอพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เขาจำเธอได้
นิทานเจ้าชายเจ้าหญิง เจ้าหญิงผู้เมตตา
เธอไม่ได้รักเจ้าชาย เธอไม่อยากแต่งงานกับเขา ต่อให้พ่อมดจะมีหน้าตาน่ารังเกียจกว่าเจ้าชาย เธอก็ยินดีที่จะเลือกพ่อมดมากกว่าเสียอีก